[ad_1]
غروب خورشید را از قسمت بسیار تاریک زمین تماشا کنید تا مثلثی را که دانشمندان به آن می گویند، ببینید صبح اشتباه مینامند. این نور از نقطه ای که خورشید در زیر افق ناپدید می شود ساطع می شود.
یک صبح کاذب در آسمان زمین زمانی رخ می دهد که نور از گرد و غبار به جا مانده از سیارک های متلاشی شده و دنباله دارهای در حال عبور منعکس می شود. بر اساس یک مطالعه جدید توسط تیمی از ستاره شناسان و دانشجویان چینی، پدیده مشابهی در آسمان حداقل تعداد کمی را مشاهده کرده است. سیاره فراخورشیدی قابل سکونت است. این نور می تواند یکی از سرنخ ها برای حل معمای ظاهر سیارات فراخورشیدی باشد.
جیان جی، اخترشناس رصدخانه شانگهای در چین و نویسنده اصلی این مطالعه، در یک کنفرانس مطبوعاتی مجازی در ژانویه گفت: “اگر بتوانیم یک صبح دروغین را در منظومه ای از سیارات دور تشخیص دهیم.” سیارک ها و دنباله دارهایی که به راحتی قابل شناسایی نیستند.”
گاه و همکاران – از جمله تیمی از دانش آموزان دبیرستانی 47 سیاره قابل سکونت ارزیابی شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر ناسا (پایان سال 2018). تیم تحقیقاتی اطلاعات زیادی را برای هر سیاره ارائه خواهد کرد. ماموریت گایا متعلق به آژانس فضایی اروپا، کاوشگر مادون قرمز مربع عریض ناسا (Wide Field Infrared Survey Explorer – WISE) و تلسکوپ فضایی اسپیتزر(اسپیتزر) و سایر منابع گردآوری شده است.
سه سیاره فراخورشیدی با صبح کاذب
این دادهها به محققان کمک کرد تا مشخص کنند کدام سیستمهای سیارهای در نور مادون قرمز درخشانتر از حد انتظار هستند. آنها سپس به دنبال این بودند که ببینند آیا عوامل دیگری مانند ستارههای پسزمینه باعث آن شدهاند یا خیر. به گفته محققان، این فرآیند باعث شد که سه سیاره در آنها یک صبح کاذب وجود داشته باشد: Kepler-69C، Kepler-1229B و Kepler-395C، که هر سه به عنوان “ابر زمین” (سیارههای فراخورشیدی با جرم بیشتر) شناخته میشوند. . ) اما نزدیک به جرم زمین) طبقه بندی می شوند.
در کنفرانس مطبوعاتی، گی اشاره کرد که دقیقاً آنچه ناظران آسمان روی سطح این جهانهای بیگانه میبینند، از یک سیاره به سیاره دیگر متفاوت است.
او در مورد Kepler-1229b که به دور یک کوتوله قرمز می چرخد، گفت: “می توانید تصور کنید که صبح کاذب در این سیاره احتمالاً بسیار قرمز است.”
اما Kepler-69C احتمالاً یک سیاره “ابر زهره” است. بزرگتر از همسایه نزدیک ما اما به همان اندازه غیر قابل سکونت. او گفت: «میتوانیم تصور کنیم که جو و سطح سیاره مانند زهره است. احتمالاً یک اثر گلخانه ای قوی روی سطح خود دارد و در حالی که سطح سیاره به شدت خشک است، جو آن متراکم و گرم است. (فضای شلوغ می تواند دیدن صبح جعلی را دشوار کند.)
در حال حاضر، با وجود سه سیاره از 47 سیاره، محققان نمی توانند بگویند صبح کاذب یک پدیده رایج در سیارات بالقوه قابل سکونت است. گه گفت، اما زمانی که دانشمندان بتوانند از ابزارهای رصدی قدرتمندتر استفاده کنند، این می تواند تغییر کند.
وی گفت: با افزایش حساسیت، می توانیم الگوهای بیشتری را با انعکاس ضعیف تر غبار مشاهده کنیم.
[ad_2]