استراتژی های فناوری اطلاعات برای ابر هیبریدی

[ad_1]

«اگر یک شرکت بزرگ مدرن را در نظر بگیریم، ممکن است دو، سه، چهار مرکز داده داشته باشیم. سه، چهار، پنج ارائه دهنده ابر عمومی؛ سینکلر می‌گوید: ده‌ها، اگر نه صدها مکان شدید. و ما همیشه داده ها و برنامه های کاربردی در همه جا در حال حرکت هستیم.”

به عنوان مثال، به گفته نیکولای پلانوف، گروه بورس لندن دارای ده ها مرکز داده، صدها برنامه کاربردی و حضور در خدمات وب آمازون، Google Cloud و Microsoft Azure است. او کارشناس اجرایی و فناوری در بخش زیرساخت و ابر LSEG است، شرکت متنوعی که بازار سهام را مدیریت می کند و همچنین خدمات مالی مبتنی بر داده را ارائه می دهد. مجموعه آن شامل برنامه‌های مجازی‌سازی‌شده است که در محل اجرا می‌شوند، برنامه‌های کاربردی کانتینری که در فضای ابری اجرا می‌شوند، و برنامه‌های قدیمی که روی رایانه‌های اصلی اجرا می‌شوند.

چیزی که امروزه در مقایسه با احتمالاً پنج یا 10 سال پیش واقعاً مردم را تحت تأثیر قرار می دهد این است که من این چیزها را در مرکز داده خود دارم و آنها را دارم، آنها را به ابر عمومی منتقل کرده ام و باید چیزهای بیشتری را مدیریت کنم. سینکلر می افزاید. من در دنیایی زندگی می کنم که مجبور نیستم آن را مدیریت کنم، بلکه با داده ها و برنامه هایی که دائماً در همه جهات در حال حرکت هستند سر و کار دارم.”

از دیدگاه فناوری اطلاعات (IT)، یکی از مهم‌ترین تأثیرات همه‌گیری ویروس کرونا در سال 2020، انتقال ناگهانی و برنامه‌ریزی نشده برنامه‌ها به فضای ابری بوده است، زیرا سازمان‌ها به سرعت در حال حرکت برای پذیرش کارگران راه دور و افزایش خریداران آنلاین هستند. امروزه شرکت ها خود را با یک پا در فضای ابری و پای دیگر در محل می بینند و با چالش های مهمی در نحوه مدیریت، ایمن سازی و کنترل هزینه ها در این محیط فناوری اطلاعات ترکیبی روبرو هستند.

یک زیرساخت فناوری اطلاعات ابری ترکیبی که در آن منابع در محیط‌های داخلی، فضای ابری خصوصی و محیط‌های ابری عمومی توزیع می‌شوند، شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا زمان را برای بازاریابی تسریع کنند، نوآوری را هدایت کنند و کارایی فرآیندهای تجاری را افزایش دهند. و شرکت ها در مورد وعده های خود مشتاق هستند: طبق نظرسنجی ESG در سال 2021 از 372 متخصص فناوری اطلاعات، بیش از یک سوم (37٪) می گویند ترکیبی اولویت سرمایه گذاری برای یک سال و نیم آینده است.

اما پیچیدگی مدیریت یک ابر هیبریدی چالش‌هایی را به همراه دارد که می‌تواند مدیران فناوری اطلاعات را آزار دهد، از جمله سازگاری با تجهیزات قدیمی، نگرانی‌های امنیت سایبری و مسائل مربوط به هزینه‌های مرتبط با انتقال داده‌ها و مدیریت دسترسی به داده‌ها.

برای مدیریت موفقیت آمیز یک محیط ابری ترکیبی، سازمان ها به یک برنامه مدیریت ابر ترکیبی ویژه طراحی شده نیاز دارند که شامل ابزارها و استراتژی های مناسب باشد. این رویکردها ممکن است به اندازه انواع کسب‌وکارها متنوع باشند، اما برخی دستورالعمل‌ها در سراسر صنایع اعمال می‌شوند – برای مثال، نیاز به یک برنامه کنترل متمرکز، مانند استفاده از اتوماسیون برای مدیریت عملیات فناوری اطلاعات و حرکت از مدیریت زیرساخت به مدیریت توافق‌نامه‌های سطح خدمات. . با فروشندگان

همه چیز با اپلیکیشن ها شروع می شود

راسل اسکینزلی، مدیر ارشد فناوری زیرساخت های دیجیتال در هیتاچی وانتارا، می گوید اکثر مشتریان سفرهای ابری خود را با انتظارات غیرواقعی آغاز می کنند. آنها در ابتدا معتقد بودند که همه برنامه ها در نهایت در فضای ابری قرار می گیرند.

اسکینزلی می‌گوید: «چیزهایی هستند که می‌توانیم حرکت کنیم، چیزهایی هستند که می‌توانیم حرکت کنیم، و قطعاً چیزهایی هستند که نمی‌توانیم حرکت کنیم».

سینکلر اضافه می کند که در حالی که موج رو به افزایش قطعاً برنامه های سازمانی را از مرکز داده به ابر عمومی ارتقا می دهد، جریان متضادی وجود دارد که سازمان ها برخی از برنامه ها را از ابر به مرکز داده منتقل می کنند. برخی از دلایل ذکر شده توسط سازمان ها پیچیدگی مدیریت ابر ترکیبی را ذکر می کنند: این موارد شامل دقت داده، عملکرد و الزامات در دسترس بودن است.

برای انتقال مؤثر برنامه‌ها به ابر عمومی، سازمان‌ها باید یک متدولوژی سیستماتیک ایجاد کنند، یک خط مونتاژ تقریباً به سبک کارخانه‌ای که همه برنامه‌های موجود در مجموعه خود را تجزیه و تحلیل می‌کند و سپس تصمیم می‌گیرد که کدام یک را «حذف» کند یا در فضای ابری جایگزین کند. که برای استفاده کامل از فضای ابری بازنویسی یا بازنویسی شود و کدام یک در محل نگهداری شود.

اولین گام، تهیه موجودی از نمونه کارها برنامه است. این می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا موارد تکراری را حذف کنند و برنامه‌هایی را شناسایی کنند که دیگر هدف تجاری ندارند و می‌توانند بازنشسته شوند. مرحله بعدی تجزیه و تحلیل برنامه ها از نظر نتایج تجاری است. در مرحله بعد، سازمان ها باید بر اساس عواملی مانند زمان، ریسک، هزینه و ارزش تصمیم گیری کنند.

در گروه بورس اوراق بهادار لندن، پلانوف به طور مداوم هزینه را با اهمیت تجاری متعادل می کند. هر برنامه متفاوت است و نیاز به محاسبه خاص خود دارد. من دیده ام که چند برنامه حذف شده و به فضای ابری منتقل شده اند، و در برخی موارد بهینه سازی آنها و بهینه سازی هزینه آنها نسبتاً ساده است. در موارد دیگر، تبدیل یک برنامه یکپارچه به ابر عمومی می تواند گران باشد زیرا نیاز به تقسیم برنامه به اجزای کوچکتر دارد.

تیم مدیریت ریسک شرکت، پورتفولیوی برنامه را تجزیه و تحلیل کرد و 14 برنامه کاربردی با اولویت بالا را در یکی از واحدهای تجاری شناسایی کرد. “اگر برنامه کاربردی برای کسب و کار حیاتی است و روی زیرساخت هایی اجرا می شود که هنوز مورد استفاده قرار نمی گیرند، انجام کاری در مورد آن یک انتخاب واضح است. و اگر از قبل برای تغییراتی در یک برنامه بودجه بندی کرده اید، اگر محدودیت های نظارتی یا تکنولوژیکی وجود ندارد، پس این یک نامزد برای رفتن به ابر عمومی است.”

از آنجایی که کسب‌وکارهای بیشتری از دستگاه‌ها و حسگرهای متصل به اینترنت بیشتری استفاده می‌کنند، می‌بینند که پردازش اولیه برخی از داده‌ها را در لبه انجام می‌دهند، سپس داده‌های مرتبط را به ابر یا مرکز داده منتقل می‌کنند. سازمان‌ها باید یک استراتژی داده را مستقر کنند که تعیین کند چه داده‌هایی باید در کجا پردازش شوند و چگونه داده‌ها به بهترین شکل بین گره‌ها جابه‌جا می‌شوند.

در نتیجه، یک ابر ترکیبی باید به پارچه‌ای انعطاف‌پذیر و بادوام تبدیل شود که بتواند نیازهای در حال تغییر کسب‌وکار را برآورده کند و فوراً پاسخ دهد، با منابع ذخیره‌سازی هسته‌ای که پردازش و تجزیه و تحلیل داده‌ها را فراهم می‌کند، با منابع ذخیره‌سازی هسته‌ای که به طور خودکار به کسب‌وکار پاسخ می‌دهند، و برنامه‌های کاربردی جدید را می‌چرخانند. موارد در صورت نیاز اسکینزلی می گوید نیاز دارد.

دانلود گزارش کامل.

این محتوا توسط Insights، بازوی محتوای انحصاری MIT Technology Review تولید شده است. این توسط تحریریه MIT Technology Review نوشته نشده است.

[ad_2]

Reece Bryant

ایجاد کننده. شیطون عاشق تلویزیون حل کننده مشکلات مادام العمر نویسنده. تحلیلگر. نینجا فرهنگ پاپ. عاشق اینترنت معتبر. کاوشگر کل کارآفرین لاعلاج