دانشمندان بخشی از مغز را یافته اند که صدای آواز خواندن را انتخاب می کند و به آن پاسخ می دهد.

محققان می گویند که یک واکنش غیرمنتظره در مغز به آواز خواندن کشف کرده اند. آنها ادعا می کنند که مجموعه خاصی از نورون ها را یافته اند که به طور انتخابی به صدای آواز پاسخ می دهند.

در مقاله ای که در مجله Current Biology منتشر شد، گروهی از دانشمندان آمریکایی توضیح دادند که چگونه 15 شرکت کننده را با ثبت فعالیت الکتریکی مغزشان کشف کردند. الکترودهایی روی جمجمه هر یک از شرکت‌کنندگان قرار داده شد تا تشنج‌های صرع را قبل از جراحی بررسی کنند.

تیم تحقیقاتی فعالیت الکتریکی را در پاسخ به 165 صدای مختلف، از موسیقی بی کلام گرفته تا صداهایی مانند پارس سگ، ضبط و سپس با استفاده از یک الگوریتم آن را پردازش کردند. آنها نتایج را با اسکن مغز fMRI که قبلا از 30 فرد مختلف گرفته شده بود ترکیب کردند تا محل الگوها را در مغز مشخص کنند.

یکی از نویسندگان مقاله در دانشگاه روچستر، دکتر. ساموئل نورمن هاگنر می گوید که تیم تصمیم گرفت داده های روش های مختلف را ترکیب کند تا هر کدام نقاط ضعف خود را ببندند و نقاط قوت خود را ترکیب کنند.

او می گوید: “FMRI ابزاری همه کاره در علوم اعصاب انسان است، اما بسیار خام است.” “داده های حفره جمجمه بسیار دقیق تر است، اما فضای زیادی را اشغال نمی کند.”

نتایج این مطالعه یافته‌های قبلی را تأیید کرد که برخی از نورون‌ها فقط به گفتار پاسخ می‌دهند یا به موسیقی قوی‌تر پاسخ می‌دهند. با این حال، آنها همچنین گروهی از نورون‌ها را نشان دادند که به طور انتخابی به صدای آواز خواندن پاسخ می‌دهند و به انواع دیگر موسیقی یا صحبت‌های بیهوده پاسخ ضعیفی دارند.

این تیم می‌نویسد: «این نتایج نشان می‌دهد که نمایندگان موسیقی برای انتخاب ژانرهای مختلف موسیقی تقسیم شدند که یکی از آنها به تجزیه و تحلیل آهنگ اختصاص داشت.

این مطالعه نشان می دهد که نورون های خاص صدا در شکنج گیجگاهی فوقانی قرار دارند. نزدیک منطقه ای که قبلاً مسئول واکنش به موسیقی یا گفتار شناسایی شده بود.

نویسندگان می نویسند که نورون های انتخابی صوتی در مطالعات قبلی با استفاده از fMRI به تنهایی دیده نشدند، زیرا استفاده از الکترودها تصویر دقیق تری از فعالیت عصبی ارائه می دهد.

محققان می افزایند که در حال حاضر در حال بررسی نحوه واکنش این نواحی مغز به آواز خواندن هستند – مانند لحن و جنسیت صدا یا ملودی و ریتم. آنها همچنین امیدوارند که بررسی کنند که چگونه این فرآیند انتخابی در طول تکامل یا تکامل مغز انسان رخ می دهد.

نویسندگان می نویسند: «تحقیق ما اولین گام را در پاسخ به این سؤالات قدیمی فراهم می کند.

آنها همچنین پیشنهاد می کنند که تأثیر فعال کردن نواحی مرتبط با آهنگ و تعامل آنها با سایر بخش های مغز بررسی شود. زیرا آهنگ ها می توانند احساسات یا خاطرات خاصی را برانگیزند.

سوفی اسکات، استاد علوم اعصاب در دانشگاه کالج لندن که هیچ نقشی در این مطالعه نداشت، از این حرکت استقبال کرد.

او می‌گوید: آواز تنها ابزاری است که تقریباً همه با آن متولد می‌شوند، بنابراین می‌توان انتظار داشت که ارتباط متفاوتی با آواز انسان نسبت به سایر ژانرهای موسیقی داشته باشیم.

“ما می دانیم که تفاوت های قابل توجهی بین سیستم های مغزی که گفتار ما را کنترل می کنند و سیستم هایی که آواز خواندن ما را کنترل می کنند وجود دارد.” بنابراین دیدن برخی از این تفاوت ها هنگام گوش دادن به آهنگ انسان بسیار جالب است.

دکتر عصب شناس دانشگاه ساسکس ادیز سوه اوغلو گفت: «این یافته‌ها شگفت‌انگیز هستند.

او می‌گوید: «یکی از سؤالات جالبی که مطرح می‌شود این است که چرا مغز تکامل یافته یا شکل گرفته تا چنین نورون‌های تخصصی داشته باشد. چرا یک نورون چند منظوره وجود ندارد که بتواند صداهای مختلف را پردازش کند؟

یک احتمال این است که داشتن نورون‌های تخصصی به شنونده کمک می‌کند تا روی یک صدا در یک محیط پر سر و صدا تمرکز کند. به عنوان مثال، اگر من در یک کنسرت به خواننده مورد علاقه‌ام گوش دهم، نادیده گرفتن کلمات بلند اطرافم آسان‌تر خواهد بود، زیرا آنها در قسمت های مختلف مغز من نشان داده شده است.”