[ad_1]
مطالعات روی موش ها نشان داده است که خواب با افزایش سن دشوارتر می شود، زیرا نورون های مسئول تنظیم خواب و بیداری بیش فعال می شوند.
کم خوابی یک مشکل اساسی در سالمندان است. لوئیس دی لوسیا از دانشگاه استنفورد گفت: بیش از 50 درصد افراد بالای 65 سال از کیفیت خواب خود ناراضی هستند. 80 درصد افراد مبتلا به بیماری های عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون نیز در تنظیم خواب و بیداری خود دچار مشکل هستند. این یک مسئله جدی است زیرا خواب به طور مستقیم بر کیفیت زندگی و خلق و خوی افراد تأثیر می گذارد.»
نورون ها و تنظیم خواب و بیداری
لیسیا و همکارانش مجموعه ای از نورون ها را در هیپوتالاموس مغز موش که پروتئینی به نام هیپوکرتین تولید می کنند، تجزیه و تحلیل کردند. هم در انسان و هم در موش، این نورون ها مسئول تنظیم خواب و بیداری هستند.لیکیا و همکارانش مجموعه ای از نورون ها را در بخشی از هیپوتالاموس مغز موش که پروتئینی به نام هیپوکرتین تولید می کند، تجزیه و تحلیل کردند. این نورون ها مسئول تنظیم خواب و بیداری هم در انسان و هم در موش هستند.
محققان مشکوک بودند که این نورون ها ممکن است در کاهش کیفیت خواب در سالمندان موثر باشند، زیرا تعداد آنها با افزایش سن کاهش می یابد. لیسیا می گوید: «با افزایش سن، حدود 20 درصد از این نورون ها کاهش می یابد. این امر در انسان ها و موش ها رایج است – اگرچه آنها عادات خواب متفاوتی دارند.
با مقایسه نورونهای موشهای پیر و جوان، محققان دریافتند که با افزایش سن، نورونهای باقیمانده بیشتر تحریک شده و ظاهراً غیرفعال میشوند. سپس به موش ها داروهایی برای کاهش فعالیت این نورون ها داده شد. با کمال تعجب، مشاهده شد که کیفیت خواب موش ها پس از مصرف دارو بهبود یافته است.
لیسیا می گوید: «ما دقیقاً نمی دانیم چه چیزی باعث غیرفعال شدن این نورون ها می شود. اما از آنجایی که این نورونها بین انسان و موش مشترک است، این روش تحقیقاتی میتواند به ما کمک کند تا درمان مؤثری برای این مشکل پیدا کنیم.»
رناتا ریها از دانشگاه ادینبورگ می گوید: «گام بعدی در مطالعه این موضوع بررسی مدارهای عصبی در مغز است که در احساس خواب آلودگی ما نقش دارند. “تا کنون ما فقط به نورون های تنظیم کننده نگاه کرده ایم که بخشی از این مشکل است.”
[ad_2]