[ad_1]
ستاره شناسان بزرگترین کهکشان رادیویی را در فضا برای حداقل 16 میلیون سال نوری کشف کرده اند. این کهکشان که Alcyoneus نام دارد، نام خود را از اساطیر یونان، پسر اورانوس، اولین خدای آسمان گرفته است. این کهکشان سه میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. کهکشان های رادیویی حاوی سیاهچاله های عظیم در مرکز خود هستند. هنگامی که ماده به سیاهچاله می افتد، انرژی به شکل دو جت رادیویی در دو طرف مرکز کهکشان به نام هسته فعال کهکشانی منتشر می شود.
محققان با استفاده از داده‌های آرایه‌ای از تلسکوپ‌های رادیویی با فرکانس پایین (LOFAR) در اروپا دو جریان عظیم پلاسما را کشف کردند که به نظر می‌رسد از یک سیاهچاله بزرگ منظم در مرکز کهکشان سرچشمه می‌گیرد. دو جریان جت که حداقل 16 میلیون سال نوری تا 100 برابر قطر کهکشان راه شیری می رسد، بزرگترین ساختار کهکشانی موجود را نشان می دهد.
نمایش مادون قرمز Alsoneus یک کهکشان رادیویی 5 مگاپارسکی است. محققان تصاویر نقشه برداری آسمان 2 متری LOFAR (LoTSS) را که به رنگ نارنجی نشان داده شده بودند، با تصاویر کاوشگر نقشه برداری مادون قرمز با زاویه باز (WISE) که به رنگ آبی نمایش داده شده بودند، ترکیب کردند.
موادی که از این دو جت ساطع می شود، بلوک های سازنده ستارگان را تشکیل می دهد. این مواد که تقریباً با سرعت نور حرکت می کنند، گرم می شوند و در پلاسما حل می شوند که به شکل نور رادیویی می درخشد که LOFAR می تواند تشخیص دهد. در گذشته، اخترشناسان قادر نبودند آلسونئوس را با تلسکوپ های رادیویی شناسایی کنند، زیرا جریان ها بسیار ضعیف بودند. آنها با پردازش مجدد تصاویر موجود از کهکشان، الگوهای جدیدی را کشف کردند که ساختار یک کهکشان عظیم را نشان می دهد.
اگرچه جت های رادیویی در بسیاری از کهکشان ها، از جمله کهکشان راه شیری کشف شده اند، اما محققان هنوز نمی دانند که چرا Alsoneus اینقدر بزرگ است. در ابتدا، آنها فکر می کردند که این اندازه به دلیل سیاهچاله عظیم کهکشان، مقادیر زیادی غبار ستاره ای یا جریان های جت قدرتمند است. با این حال، این ویژگی ها در مقایسه با دیگر کهکشان های رادیویی کاملاً عادی بودند.
Alsoneus ممکن است سرنخ های جدیدی در مورد ساختار جهان به نام وب کیهانی که تصور می شود همه کهکشان ها را به هم متصل می کند، فاش کند. این شبکه پیچیده تلفیقی از خوشه های کهکشانی است که با شکاف های بزرگ از هم جدا شده اند.
فضای بین کهکشانی نیز در تولید جریان های پلاسمایی بزرگ نقش دارد. در نتیجه، محققان ممکن است برای بررسی بیشتر محیط اطراف آلسونئوس برنامه ریزی کنند و ببینند آیا چیزی در اطراف او می تواند رشد عجیب او را توجیه کند یا خیر. این یافته ها برای انتشار در مجله Astronomy & Astrophysics پذیرفته شده است.
[ad_2]
