پس از یک ماه فوران های بی وقفه، شعله های خورشیدی شدیدتر در راه است – زومیت

طی چند هفته گذشته، ستاره منظومه ما بسیار شلوغ بوده و در این مدت یک سری انفجارهای عظیم پلاسمایی به فضا ارسال کرده است. شاید دیدنی ترین انفجار، جرم قدرتمند تاج خورشیدی و انفجارهای عظیمی بود که درست قبل از نیمه شب 15 فوریه در سراسر خورشید منفجر شد. از نظر اندازه، این احتمالا قوی ترین شراره خورشیدی در یک شراره کلاس X است.

از آنجایی که شعله ها و جرم های خورشیدی (CME) به سمت زمین تابش نمی کنند، بعید است که اثرات مرتبط با این طوفان ژئومغناطیسی را ببینیم. این طوفان زمانی رخ می دهد که یک شراره خورشیدی به جو زمین برخورد می کند. یکی از پیامدهای چنین طوفانی در صورت برخورد با جو زمین، تداخل در ارتباطات و نوسانات شبکه برق و شفق قطبی است. اما تشدید این فعالیت حاکی از احتمال وقوع چنین طوفانی در آینده است. جونوی ژائو دپارتمان هلیوسیسمولوژی دانشگاه استنفورد می گوید:

این طوفان دومین منطقه فعال فراتر از خورشید پس از طوفان سپتامبر 2017 است. اگر شدت این میدان در حین چرخش حفظ شود و به سمت زمین هدایت شود، می توانیم شراره های هیجان انگیزی را مشاهده کنیم.

طبق گزارش SpaceWeatherLive که فعالیت های خورشیدی را دنبال می کند، خورشید هر روز در ماه فوریه منفجر می شود و این انفجارها در برخی روزها با شعله های آتش همراه بوده است. این شراره ها از نظر قدرت در رتبه دوم گروه M قرار دارند: یک شراره M1.4 در 12 فوریه، یک شراره M1 در 14 فوریه و یک شراره M1.3 در 15 فوریه. پنج جرقه سری M نیز در ژانویه راه اندازی شد.

در 29 ژانویه، یک طوفان ژئومغناطیسی متوسط ​​به 40 ماهواره استارلینک تازه پرتاب شده در مدار پایین زمین برخورد کرد. کارتریج های نوع M طوفان را همراهی کردند. بسته به سرعت مواد، معمولا چندین روز طول می کشد تا مواد آفتاب سوخته به زمین برسد. سایر فلرهای منتشر شده از ابتدای فوریه در کلاس C هستند.

اگرچه ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما افزایش فعالیت خورشید در حداکثر محدوده خورشیدی کاملاً طبیعی است. این بازه فعال ترین زمان چرخه خورشیدی است. خورشید معمولاً دارای چرخه های فعالیت یازده ساله است. هر چرخه دارای حداکثر و حداقل تعریف شده است. چرخه های خورشیدی توسط میدان مغناطیسی خورشید تعریف می شوند که هر یازده سال یکبار می چرخد ​​و موقعیت قطب شمال و جنوب خورشید را تغییر می دهد.

حداقل خورشید که با حداقل سطح لکه های خورشیدی و فعالیت گدازه های خورشیدی تعریف می شود، پایان یک چرخه و آغاز چرخه دیگر را نشان می دهد و زمانی رخ می دهد که میدان مغناطیسی خورشید در ضعیف ترین حالت خود باشد. بنابراین میدان مغناطیسی خورشید فعالیت آن را کنترل می کند. لکه های خورشیدی میدان های موقتی با میدان های مغناطیسی قوی هستند. با این حال، دلیل جدا شدن جرم تاج خورشیدی از شراره ها، جدا شدن و اتصال مجدد خطوط میدان مغناطیسی است. آخرین حداقل خورشیدی در 19 دسامبر رخ داد. به نقل از حساب توییتر Halo CME:

دو شراره خورشیدی در 12 فوریه 2022 آنقدر چشمگیر بودند که من انیمیشن زیر را ساختم. با این حال، مکان‌های اولیه غربی مانع نفوذ جغرافیایی می‌شوند. در رویداد بعدی، تنها قسمت دوم جنوبی ترین منطقه در حال فوران بود و شعله شمالی هیچ تاثیر جهانی نداشت.

لکه های خورشیدی معمولاً زمانی ایجاد می شوند که میدان مغناطیسی خورشید خم می شود. این به این دلیل است که استوای خورشیدی سریعتر از سایر عرض های جغرافیایی می چرخد. در حال حاضر 111 لکه بر روی سطح خورشید وجود دارد. با این حال، همه آنها از نوع بلافاصله فعال نیستند.

حداکثر انرژی خورشیدی در جولای 2025 رخ خواهد داد. پیش بینی اثربخشی هر چرخه دشوار است. زیرا دلیل این فعالیت ها هنوز مشخص نیست. اگرچه تخمین زده می شود که فعالیت 11.07 سال از سن سیارات باشد، اما دانشمندان شواهدی پیدا کرده اند که نشان می دهد در سال 2020 خورشید ممکن است وارد قوی ترین چرخه ثبت شده خود شده باشد. در هر صورت باید دید آیا روند فعلی چرخه خورشیدی ادامه خواهد داشت یا خیر.