دانشمندان در یک مطالعه جدید اعلام کرده اند که شاید در خوشه ستاره ای قالیس (هایدس) نزدیکترین خوشه ستاره ای باز در منظومه شمسی با سیاهچاله های فراوان است. بنابراین می توان این سیاهچاله ها را نزدیک ترین سیاهچاله ها به زمین دانست.
محققان دانشگاه بارسلونا در اسپانیا، موسسه مطالعات فضایی در کاتالونیا و دانشگاه پادوآ در ایتالیا از شبیه سازی هایی استفاده کردند که حرکت و وضعیت تکاملی ستارگان خوشه کوتوله دوردست را نشان می داد. 150 سال نوری او به دنبال خورشید رفت. آنها سپس داده‌های شبیه‌سازی‌ها را با مشاهدات دنیای واقعی مقایسه کردند و تفاوت‌هایی را مشاهده کردند که تنها زمانی قابل مشاهده بودند. دو سه سیاهچاله این عادلانه است.
شواهدی از یک سیاهچاله در فاصله 150 سال نوری از زمین پیدا شده است
محققان می گویند که این سیاهچاله ها ممکن است هنوز در خوشه کوتوله وجود داشته باشند، یا ممکن است آنها را ترک کرده باشند. زیرا حتی اگر سیاهچاله ها خارج شوند، آثار آنها برای مدت طولانی در آنجا باقی می ماند. با این حال، یافته ها نشان می دهد که این سیاهچاله ها هنوز در این خوشه ها وجود دارند یا بسیار نزدیک به این خوشه های ستاره ای هستند.
بنابراین سیاهچاله های خوشه های کوتوله نزدیک ترین سیاهچاله ها به خورشید هستند. پیش از این تصور می شد که سیاهچاله Gaia BH1 نزدیک ترین سیاهچاله منظومه شمسی در فاصله 1565 سال نوری باشد.
مارک گیلز، عضو گروه فیزیک کوانتومی و اخترفیزیک در دانشگاه بارسلونا، می‌گوید: «این کشف به ما کمک می‌کند تا درک بهتری از چگونگی تأثیر وجود سیاهچالهها بر تکامل خوشه‌های ستاره‌ای و تأثیرات این خوشه‌ها داشته باشیم. منابع موج. این اثرات منجر به نحوه توزیع این اجرام مرموز در کهکشان راه شیری می شود. همچنین منجر به درک بهتر می شود.”
سیاهچالهها از زمانی که برای اولین بار کشف شدند، یکی از مرموزترین و شگفت‌انگیزترین پدیده‌های جهان بوده و توسط بسیاری از محققان مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. این به ویژه برای سیاهچاله های کوچک صادق است، زیرا آنها در تشخیص امواج گرانشی شناسایی شده اند.
یک خوشه ستاره ای گروهی متشکل از صدها ستاره است که از نظر برخی ویژگی ها مانند سن و ویژگی های شیمیایی مشابه هستند، اما به طور محکم به یکدیگر متصل نیستند. نتایج مطالعه حاضر در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.
